Вернер Хамахер (1948–2017) — адзін з найвядомейшых філосафаў і філолагаў Германіі, заснавальнік Інстытута параўнальнага літаратуразнаўства ў Універсітэце імя Гётэ ў Франкфурце-на-Майне. Яго часта адносяць да кола такіх мысляроў, як Жак Дэрыда, Жан-Люк Нансі і Джорджо Агамбен. Вернер Хамахер — самы значны постструктуралісцкі філосаф, які калі-небудзь пісаў па-нямецку.

Акрамя таго, ён з'яўляецца фарміруючым аўтарам у амерыканскай і нямецкай германістыцы і філасофіі культуры. Яму належаць шырока вядомыя і праніклівыя каментары да тэкстаў Вальтэра Беньяміна, а таксама ўплывовыя працы пра Канта, Гегеля, Клейста, Цэлана і іншых. Многія яго артыкулы сталі класічнымі і перакладзены на некалькі моў.

Кніга «Minima philologica», тэарэтычна абгрунтоўваючая неабходнасць філалогіі, складаецца з дзвюх частак: «95 тэзісаў аб філалогіі», выяўленых у форме філасофскага афарызму і працягваючых важную традыцыю Фрыдрыха Шлегеля і Теадора Адорна, і эсэ «За філалогію», у якім тэарэтычны базіс філалогіі абмяркоўваецца ў празаічнай форме на прыкладзе верша Паўля Цэлана аб уладзе мовы.