Тэрмін "постмадэрн" - адзін з самых складаных і супярэчлівых у сацыяльнай і гуманітарнай навуках. На працягу некалькіх дзесяцігоддзяў розныя мысліцелі і вучоныя прапаноўвалі ўласнае тлумачэнне гэтага паняцця. Самы вядомы на сённяшні дзень сацыяльны географ Дэвід Харві - адзін з іх. У сваёй галоўнай кнізе Харві тлумачыць, які сэнс мае на ўвазе тэрмін "постмадэрн" як стан актуальнай культуры, і паказвае, што за адчувальнымі і дынамічнымі зменамі ў культурным жыцці стаіць логіка капіталу. Навуковец сцвярджае, што вытокі культурных змен ляжаць "у канчатковым рахунку" менавіта ў эканоміцы. У ходзе свайго даследавання ён прасочвае сацыяльна-эканамічную і канцэптуальную гісторыю мадэрну (ад Асветы да нашых дзён) і тое, як быў ажыццёўлены пераход ад мадэрну да постмадэрну ў мастацтве, урбаністыцы, літаратуры, архітэктуры, кінематографе. Харві даказвае, што прасторава-часавы сціск адбываўся на працягу некалькіх стагоддзяў і да 1970-х гадоў стала рашэннем крызісу пераназапашвання капіталу. Так, ад мадэрнісцкага фардызму адбыўся пераход да постмадэрнісцкага постфардызму, які вызначаецца як "гнуткае назапашванне". Хоць Харві напісаў гэтую кнігу яшчэ ў 1989 годзе, ён не адмовіўся ад сваіх ідэй, а падзеі, якія адбыліся з таго часу, даказалі ягоную правату.
Кніга лічыцца адной з найважнейшых крыніц па сацыяльна-гуманітарных навуках і будзе цікавая шырокаму колу чытачоў.