«Макунаіма, герой, у якога няма характару» — гэта вынік шматгадовых даследаванняў пісьменніка, паэта, крытыка, аднаго з заснавальнікаў бразільскага мадэрнізму Марыу Раула Марайса ды Андрады (1893–1945). Ён прысвяціў усё сваё жыццё абнаўленню бразільскага мастацтва і мыслення.

Галоўны герой рамана, Макунаіма, прадстаўнік амазонскага племя тапаньюмас, вандруе па свеце ў пошуках муйракітана — амулета, які падарыла яму Сі, Маці Лясоў. Гэтыя пошукі час ад часу перарываюцца разнастайнымі здарэннямі, якія адлюстроўваюць міфы і легенды Бразіліі.

У кнізе спалучаюцца розныя дыялекты, фальклор, антрапалогія і міфалогія, якія сінтэзуюць бразільскую ідэнтычнасць. Аднак прысутнічае і язлівая крытыка «бразільскасці». Макунаіма — гультай, яго клапоцяць толькі пачуццёвыя задавальненні. Ён адначасова і індзеец, і чорнаскуры, і белы. Усё гэта — метафара народа, які толькі-толькі фарміруецца, а таму ў яго «няма характару».

Тым не менш персанаж Макунаімы дазволіў Андрады зрабіць тое, да чаго так імкнуўся бразільскі мадэрнізм, — усталяваць разумеечы, уважлівы дыялог паміж «высокай» і народнай культурай. Сапраўднае выданне ўключае ў сябе падрабязны гласарый і «Маніфест антрапофага» Освальда ды Андрады.