Кніга Аляксея Конакова пра Яўгена Харытонова — гэта скрупулёзная рэканструкцыя біяграфіі аднаго з самых радыкальных наватараў рускай прозы другой паловы XX стагоддзя. У ёй прадстаўлены разбор яго тэкстаў і аўтарскіх стратэгій, выкананы на стыку сацыялогіі і псіхааналізу.

Акрамя таго, кніга змяшчае нарыс прылады познесавецкага культурнага жыцця, якое разгортваецца на мяжы паміж афіцыйнымі і падпольнымі формамі існавання тэатра і літаратуры.