Кніга пецярбургскага гісторыка Сяргея Ярава - пранізлівы і адкрыты аповяд аб жыцці ленінградцаў у найцяжкія дні блакады. На матэрыяле сотняў крыніц, у тым ліку раней не апублікаваных, аўтар паказвае паўсядзённыя нягоды і пазбаўленні жыхароў абложанага горада, іх пакуты, боль і спробы выстаяць і выжыць у неймаверных умовах. Насуперак усяму гэтыя людзі - апухлыя, знясіленыя, знясіленыя голадам і холадам, якія развучыліся плакаць - захоўвалі ў сабе чалавечы пачатак. Сведчанні відавочцаў, якія загінулі і выжылі, ствараюць уражальную па сваёй сіле фрэску пакутніцтва. Гэта блакада, убачаная вачыма саміх удзельнікаў тых страшных падзей.