Вялікія сацыяльныя пераўтварэнні XX стагоддзя ў Расіі і Еўропе нязменна вялі да перагляду ўстояных гендарных канвенцый. Менавіта ў гэтыя перыяды ў культуры з'яўляліся так званыя новыя жанчыны — персанажы, у якіх адлюстроўваліся каштоўнасці прагрэсіўнай часткі грамадства і надзеі на яшчэ большую жаночую эмансіпацыю.

Святлана Смагіна ў сваёй кнізе вылучае канцэпцыю, што грамадскія змены рэпрэзентуюцца ў кіно менавіта праз такіх персанажаў, і падрабязна аналізуе вобразы новых жанчын у нацыянальным кінематографе скандынаўскіх краін, Германіі, Францыі і Расіі. Аўтар дэманструе, як з цягам часу гераіні, раней не ўпісаныя ў патрыярхальную сістэму каардынат і якія займалі маргінальнае месца ў грамадстве, становяцца рупарамі рэвалюцыйных ідэй і новых феміністычных каштоўнасцей.

У цэнтры ўвагі даследчыцы — тры гістарычныя перыяды, прынцыпова змяніўшыя развіццё не толькі Расіі ў XX стагоддзі, але і заходніх краін: рэвалюцыйныя пераўтварэнні, якія пачаліся ў 1917 годзе (уключаючы свайго роду падрыхтоўчы дарэвалюцыйны перыяд), змена грамадскай фармацыі пасля 1991 года ў Расіі, а таксама перыяд моладзевых хваляванняў 1960-х гадоў у Еўропе.

Святлана Смагіна — доктар мастацтвазнаўства, вядучы навуковы супрацоўнік Аналітычнага аддзела Навукова-даследчага цэнтра кінаадукацыі і экранных мастацтваў ВГІК.