Генадзь Гор (1907–1981) — вядомы ленінградскі пісьменнік-фантаст, аўтар навукова-папулярных нарысаў і аповесцей для юнацтва, поўных асаблівага лірызму і кранальнай адкрытасці да загадкаў чалавечага існавання.

Генадзь Гор — самабытны савецкі празаік 1930-х гадоў, шмат пісаў пра малыя народы Расіі. Ён быў тонкім стылістам, у сваіх аповесцях і апавяданнях асэнсоўваў парадоксы саветызацыі Сібіры і Далёкага Усходу.

Генадзь Гор — адзін з ранніх савецкіх вучняў ленінградскага мадэрнізму 1920-х гадоў, у прозе якога адлюстраваліся пошукі такіх прызнаных майстроў літаратурнага эксперыменту, як Канстанцін Вагінаў, Леанід Дабычын і Данііл Хармс.

Генадзь Гор — аўтар надзвычайна адкрытых вершаў, аднаго з самых страшных і захапляльных тэкстаў блакаднага Ленінграда: цыклу, напісанага "ў стол" у 1942-1944 гадах і які застаўся ўтоеным пры жыцці аўтара.

За паўстагоддзя Гор неаднаразова быў вымушаны змяняць траекторыю літаратурнага шляху, па-рознаму запомніўшыся розным пакаленням чытачоў. Аднак у пасмяротнасці ён здолеў літаральна перавярнуць сваю літаратурную біяграфію.