Гэты класічны зборнік артыкулаў, упершыню апублікаваны ў 1979 годзе, аказаў і працягвае аказваць вялікі ўплыў на філасофскія працы аб прыродзе права і яго стаўленні да маралі. Аўтар пачынае з аналізу паняцця аўтарытэту і дамаганняў права на маральны аўтарытэт. Затым ён прапануе падрабязнае тлумачэнне прыроды права і прававых сістэм, прыводзячы довады на карысць прававога пазітывізму. Затым ён разглядае галіны прававой думкі, якія лічыліся прасякнутымі маральнымі каштоўнасцямі, а менавіта сацыяльныя функцыі права, ідэал вяршэнства права і г.д. в.

У заключнай частцы кнігі апісваюцца належныя маральныя адносіны грамадзяніна да закону. Раз узнімае пытанне аб тым, ці маюць грамадзяне маральны абавязак падпарадкоўвацца закону і ці існуе права на выказванне нязгоды. У двух дадатках ён развівае свае погляды на прыроду права, уступаючы ў дыялог з працамі Ганса Кельзена і адказваючы на ​​крытыку прававога пазітывізму з боку Роберта Алексі.