Варта аквалангісту пагрузіцца ў мора, як ён сутыкаецца з формамі жыцця, якія здаюцца залішне чужымі: тут і марскія губкі, і мяккія каралы, і чарвякі-серпуліды, чые мудрагелістыя целы, мудрагелісты будынак і падобныя на кветкі атожылкі нагадваюць хутчэй расліны ці нават архітэктурныя формы. І тым не менш усе гэтыя стварэнні - нашы сваякі. Як раўнапраўныя прадстаўнікі царства жывёл - метазоа, яны могуць нямала расказаць аб эвалюцыйным паходжанні не толькі цела чалавека, але і яго свядомасці. Спрабуючы ўжыцца ў іх досвед і зразумець, якое гэта - успрымаць мір і ўзаемадзейнічаць з ім так, як гэта робяць іншыя жывыя істоты, Пітэр Годфры-Сміт паказвае, што характэрнае для жывёл цела, якое з'явілася больш за паўмільярда гадоў таму, стала тым самым новаўвядзеннем, якое накіравала жыццё па прынцыпова іншым шляху. Прасочваючы ўзнікненне падчас натуральнага адбору губак, каралаў, крэветак, васьміногаў і рыб, а затым і перамяшчаючыся на сушу, у свет насякомых, птушак і прыматаў, "Метазоа" пераадольвае разрыў паміж розумам і матэрыяй, набліжаючы нас да вырашэння адной з самых глыбокіх філасофскіх праблем - праблемы Спрабуючы ўжыцца ў іх досвед і зразумець, якое гэта - успрымаць мір і ўзаемадзейнічаць з ім так, як гэта робяць іншыя жывыя істоты, Пітэр Годфры-Сміт паказвае, што характэрнае для жывёл цела, якое з'явілася больш за паўмільярда гадоў таму, стала тым самым новаўвядзеннем, якое накіравала жыццё па прынцыпова іншым шляху. Прасочваючы ўзнікненне ў ходзе натуральнага адбору губак, каралаў, крэветак, васьміногаў і рыб, а затым і перамяшчаючыся на сушу, у свет насякомых, птушак і прыматаў, "Метазоа" пераадольвае разрыў паміж розумам і матэрыяй, набліжаючы нас да вырашэння адной з самых глыбокіх філасофскіх праблем.