Джонатан Крэры даследуе некаторыя з разбуральных наступстваў бесперапынных і якія пашыраюцца працэсаў, характэрных для капіталізму XXI стагоддзі, калі рынак няспынна працуе ў рэжыме 24/7, падштурхоўваючы нас да сталай актыўнасці і падточваючы шматлікія формы грамадскага і палітычнага самавыяўлення. Аўтар прасочвае, як няспыннае не-час размывае межы паміж усюдыісным і нястрымным спажывецтвам і якія складваюцца сёння стратэгіямі кантролю і нагляду; апісвае сталае кіраванне чалавечай увагай і парушэнне ўспрымання ў рамках прымусовых практык сучаснай тэхналагічнай культуры. У той жа час ён адзначае, што чалавечы сон, быўшы гаючай перадышкай, па сваёй сутнасці несумяшчальнай з капіталізмам 24/7, паказвае нам на іншыя, больш грозныя і больш калектыўныя спосабы адмовы ад разбуральных свет мадэляў росту і назапашвання.