Гэтыя гісторыі Людміла Уліцкая калісьці прыдумала для сваіх дзяцей, а праз шмат гадоў імі зачытваліся і яе ўнукі. Яны даведаліся пра стары трамвай, які марыць пра мора, пра Павучка-вегетарыянца, які аддае перавагу суніцам замест мух, і пра Пугавічка, які становіцца Жабяням, але не забывае старых сяброў.

Самых маленькіх чытачоў гэтыя «казкі» навучаць не баяцца марыць і не залежаць ад забабонаў. А дарослым нагадаюць пра тое, што быць добрым на самай справе зусім не цяжка, што б ні адбывалася вакол.