Кніга Вольгі Седаковай «Мудрасць Надзеі і іншыя размовы пра Дантэ» працягвае яе папярэднюю працу «Перакласці Дантэ» (2020). Аднак цяпер гаворка ідзе не пра пераклад Дантэ на рускую мову, а пра яго «ўраджаную і несуцішную смагу разумець», пра Дантэ як мысляра і паэта-тэолага.

Кніга падзелена на тры часткі. У першым раздзеле сабраныя працы, непасрэдна звязаныя з «Боскай Камедыяй». Сярод іх асабліва вылучаецца ўпершыню апублікаванае эсэ «Круг, крыж, чалавек», прысвечанае равенскаму Дантэ і яго антрапалогіі, нечакана сугучнай раннехрысціянскай думцы.

У другі раздзел уваходзяць працы пра італьянскі кантэкст Дантэ і пра яго прысутнасць у рускай паэзіі. Трэці невялікі раздзел уключае пераклады фрагментаў з «Новага Жыцця» і вяртае нас да пачатку дантаўскага шляху. Усе пераклады з італьянскай і іншых моў выкананы аўтарам. Амаль усе эсэ, уключаныя ў кнігу, публікуюцца або ўпершыню на рускай, або ўвогуле ўпершыню.

Уключаючы ў сваю думку вопыт многіх чытачоў і даследчыкаў — дантолагаў, паэтаў, філосафаў, тэолагаў, кніга Седаковай з'яўляецца глыбока асабістым і ў многім нечаканым прачытаннем «Боскай Камедыі». У дыялогу з такім грандыёзным і правакацыйным суразмоўцам, як Дантэ, аўтар вылучае на першы план тэмы, важныя для яе як для паэта, філолага і мысляра: надзея і воля, мудрасць і прычына, геаметрыя і плоць, створанасць і свабода.