Гэта кніга жанчыны пра жанчын, чые імёны незаслужана мала вядомыя выключна ў сілу гендэрнай прыналежнасці. Між тым іх навуковыя адкрыцці і даследаванні ў галіне медыцыны, біяхіміі, біялогіі, фізіялогіі, археалогіі змянілі да лепшага жыццё на планеце, дазволілі перамагчы смяротныя хваробы, пашырыць нашы веды аб свеце. Кожная з гераінь прайшла ўнікальны шлях, і кожная сутыкнулася з непрыманнем грамадства. Іх не заўважалі і ігнаравалі, іх дасягненні прыпісвалі мужчынам, калі ж гэта не атрымоўвалася, то ў першую чаргу падкрэслівалі іх статут жонкі і маці, а прафесійныя заслугі падавалі як бонус. Але яны працягвалі працаваць нягледзячы ні на што і выйшлі з гэтай сутычкі пераможцамі.

Аб прынцыповай ролі Разалінд Франклін у адкрыцці ДНК нічога не было вядома, пакуль пра гэта не прагаварыўся сам Уотсан. З таго часу яна стала гераіняй некалькіх біяграфій і ўвасабленнем усіх, хто не атрымаў заслужанага прызнання. Франклін, заўсёды глыбока адданая дадзеным і фактам, была б шчаслівая пачуць, што мноству людзей важна ведаць праўду пра яе важкі ўклад.

Быў час, калі Леві-Мантальчыні ўмудралася пранесці пару мышэй на самалёт да Бразіліі - зразумела, дзеля даследаванняў - у сваёй сумачцы або кішэні. У гады Другой сусветнай вайны Рыта на ровары аб'язджала сельскія дамы, упрошваючы фермераў падзяліцца курынымі яйкамі на пракорм яе "немаўлят". Насамрэч яна даследавала эмбрыёны, а бядотнае становішча было хітрасцю - проста для даследавання патрэбныя былі аплодненыя яйкі.