Дастаеўскі пачынае пісаць «Бясы» як злы антынігілістычны памфлет, але вырываецца за рамкі жанру і стварае адзін са сваіх лепшых раманаў — палітычны трылер, сатырычны баявік, рэлігійную драму і экзістэнцыйную трагедыю пад адной вокладкай.

Пасля рэвалюцыі і Грамадзянскай вайны "Бясы" заставаліся раманам, чытанне якога залежала ад палітычных поглядаў чытача і нярэдка ад таго, па якім боку савецкай мяжы чытач знаходзіўся. Галоўным супернікам «Бесаў» быў Максім Горкі, які затаўраваў раман рэакцыйным і сацыяльна шкодным і што стварыў тым самым савецкую традыцыю яго ўспрымання. Яшчэ ў 1913 годзе, патрабуючы забараніць пастаноўку «Бесаў» у Мастацкім тэатры, ён назваў Дастаеўскага злым геніем, а яго раман адным з «цёмных плям злараднага чалавеканенавісніцтва на светлым фоне рускай літаратуры».