Лёс Аляксандра Мікалаевіча Якаўлева з'яўляецца ўнікальным матэрыялам для займальнай аповесці. Фронтавік: ваяваў на Волхаўскім фронце, быў цяжка паранены. Партыйны чыноўнік: прайшоў усе ступені кар'ернай лесвіцы — ад інструктара правінцыйнага абкама да члена Палітбюро ЦК КПСС.

Навуковец: аспірант ААН пры ЦК КПСС, стажор Калумбійскага ўніверсітэта (ЗША), доктар гістарычных навук, акадэмік НАН, дырэктар буйнага акадэмічнага інстытута. Дыпламат: дзесяць гадоў быў паслом СССР у Канадзе. «Архітэктар перабудовы» — так Якаўлева пачалі называць у другой палове 1980-х гадоў, калі ён разам з М. С. Гарбачовым актыўна ўключыўся ў працэс рэфармавання партыі і дзяржавы.

Актыўны паплечнік дэмакратычнай улады: у 90-я гады Крэмль даверыў яму цэлы шэраг адказных пасад у новай Расіі. І амаль кожны жыццёвы этап гэтай доўгай біяграфіі выклікае пытанні. Сярод іх такое: ці быў Якаўлеў «агентам уплыву», як лічылі ў перабудовачныя і 1990-я гады многія расійскія палітыкі? Якая яго рэальная роля ў тых тэкстанічных працэсах, якія прывялі да распаду Савецкага Саюза і змены грамадскага ладу?

Аўтар дадзенай аповесці, кандыдат гістарычных навук Уладзімір Снегірэў, паспрабаваў на аснове архіўных дакументаў, друкаваных крыніц, інтэрв'ю з паплечнікамі А. М. Якаўлева і свайго асабістага вопыту адказаць на гэтыя і іншыя пытанні, прасачыць шлях героя ад пачатку яго партыйнай кар'еры да краху КПСС.