З канца 1950-х і да канца 1980-х Савецкая дзяржава праводзіла ўнікальны эксперымент па частковай дэцэнтралізацыі моды, адкрываючы мадэлюючыя арганізацыі ў абласных цэнтрах Расіі. Гэтыя інстытуцыі ўнеслі вырашальны ўклад у дэмакратызацыю моды і з'яўленне ў правінцыі новых прафесій, звязаных з індустрыяй моды: мадэльераў, мастацтвазнаўцаў і манекеншчыц.

На прыкладзе Пермскага дома мадэляў Мінлегпрама РСФСР і эксперыментальнага цэха Упраўлення бытавога абслугоўвання Пермскай вобласці паказана, як з нуля развівалася сістэма вытворчасці моды ў буйным прамысловым рэгіёне, як яна ўбудоўвалася ў іерархічную сістэму савецкай моды, якія афіцыйныя і неафіцыйныя механізмы выкарыстоўваліся для дасягнення поспеху.

Абапіраючыся на інтэрв'ю і архіўныя дакументы, кніга расказвае пра тое, хто і як ствараў адзенне для нашых бабуль і мам, калі яны жылі не ў Маскве ці Ленінградзе. Праз гісторыю моды кніга раскрывае эвалюцыю савецкага грамадства, паказвае, як эканоміка ўплывала на дызайн адзення, якое шылі на фабрыках і ў атэлье. Аўтар прапануе пераасэнсаваць уяўленні пра савецкую правінцыю і эканамічны ўклад позняга савецкага грамадства.