«Дзённік» сусветна вядомага празаіка і драматурга Вітольда Гамбровіча (1904–1969) — выдатнае твор польскай літаратуры XX стагоддзя. Гамбровіч з'яўляецца і аўтарам, і героем «Дзённіка»: ён змагаецца са сваімі асабістымі праблемамі, як з праблемамі сусветнымі. Ён — філасофскае Ego, якое вызначае сваё месца сярод іншых «я». Ён — пагружанае ў свет рэчаў фізічнае быццё, якое церпіць боль і паглынутае страсцямі.

Як захаваць у сабе творцу, падабенства Божае, пазбегнуўшы палону форм, падрыхтаваных грамадствам? Як застацца самім сабой у сітуацыі прымусу да служэння «прынцыпам» (верам, царом, айчыне, жыццёвым ісцінам)?

«Дзённік» В. Гамбровіча — настольная кніга еўрапейскага інтэлігента. У Беларусі, у часы самых крутых перамен, нават невялікія ўрыўкі з яго былі запатрабаваны літаратурнымі часопісамі як нейкі фермент, які надае паскарэнне думцы.

«Я асмялеў, таму што мне абсалютна не было чаго губляць — ні гонару, ні заробкаў, ні сяброў. Я павінен быў знайсці сябе і на сябе ж абаперціся, бо ні на каго іншага абаперціся я не мог. Мая форма — гэта маё адзіноцтва».