«Эпілог» — чацвёртая кніга, якая завяршае публікацыю вялікага эксперыментальнага рамана «Рака без берагоў». Гэты раман — рэвалюцыя ў чуллівым успрыманні, непаўторная з'ява сусветнай літаратуры ХХ стагоддзя.

«Эпілог» (апублікаваны пасмяротна ў 1961 годзе) — фрагмент незакончанай трэцяй часткі «Ракі без берагоў», галоўнага твора нямецкага пісьменніка, які ствараўся ў 1935–1947 гадах на дацкім востраве Борнхольм. Раман з'яўляецца адлюстраваннем той фрагментарнасці, якую Янн напрыканцы жыцця ўспрымаў як характэрную асаблівасць усёй сваёй дзейнасці: «Маё ўласнае жыццё ўяўляе сабой чаргу незавершаных або не паддаюцца завяршэнню працэсаў», — пісаў ён выдаўцу Пэтэру Зуркампу ў маі 1958 года.

У цэнтры апавядання пра сталенне — сустрэча Мікалая, пазашлюбнага сына кампазітара Густава Аніаса Хорна і Геммы, і Аякса, забойцы яго бацькі, які выдае сябе за сябра Хорна, Альфрэда Тутайна. У гэтай частцы падзеі, якія раней шматаблічна разветвяліся ў часе і прасторы, разгледжаны пад новым вуглом гледжання.

Кніга змяшчае каментары перакладчыка і філолага Таццяны Баскаковай, а таксама падрабязны артыкул пра скразныя вобразы рамана, дапоўнены каляровай укладкай з дзясяткамі мастацкіх твораў, якія дапамагаюць зразумець творчасць Янна.