Развагі аб няўхільна расце тэмпе сучаснага жыцця даўно сталі агульным месцам у мастацкай і гуманітарнай думкі. У адказ на гэта ўсеагульнае паскарэнне ўзнікла канцэпцыя "павольнасці", гэта значыць штучнага запаволення жыцця - у тым ліку сродкамі візуальнага мастацтва. У сваёй кнізе Лутц Кёпнік асэнсоўвае гэтую з'яву і аналізуе мастацкія практыкі, якія маюць справу «з пашыранай структурай часу і са стратэгіямі сумнення, адтэрміноўкі і прамаруджвання, якія дазваляюць запаволіць тэмп і адчуць неаднародную, шматаблічную плынь сапраўднага». Сярод іх — кіно Піцера Уіра і Вернера Херцага, фатаграфіі Вілі Доэрці і Хіроюкі Масуямы, медыяаб'екты Алафура Эліясана і Джанет Кардыф. Аўтар упэўнены, што за гэтымі доследамі стаіць зусім не настальгія па ідылічным мінулым, а імкненне пракрасціся ў сутнасць сучаснасці і задумацца аб прыродзе часу. Лутц Кёпнік - прафесар Універсітэта Вандэрбільта, спецыяліст па візуальным мастацтве і інтэлектуальнай гісторыі.