Што такое моўныя запазычанні? Гэтая тэма, несумненна, хвалюе кожнага з нас. Яе абмяркоўваюць у школе, у падручніках, у навуковай літаратуры і на інтэрнет-форумах. Разам з тым папулярныя экскурсы ў вобласць запазычанняў, якія выходзяць у Расіі, зводзяцца па большай частцы да тэмы замежных слоў у рускай мове. А вось што такое запазычанне ўвогуле, па якіх прыкметах мы яго адрозніваем, чаму яно ўзнікае ў мове, чаму яму супраціўляюцца — кнігі пра гэта пакуль не было.

Гэты прабел і паспрабавала папоўніць філолаг-англіст Марыя Еліфёрава. Паказваючы, як узаемадзейнічаюць паміж сабой мовы і як складваюцца лёсы запазычанняў (гаворка ідзе не толькі пра словы), аўтар, нараўне з прыкладамі з рускай культуры, гісторыі і літаратуры, звяртаецца да французскай, нямецкай, іспанскай і больш экзатычных моваў з самых розных куткоў зямнога шара.

Гэтая інфармацыйна насычаная і сур'ёзная кніга шчасліва спалучае глыбіню навуковага аналізу з даступным жывым выкладам, гумарам і лаяльнасцю ў адносінах да бунтароў і парушальнікаў норм і канонаў.

З пункту гледжання лінгвістыкі дастаткова надзейнай прыкметай запазычання з'яўляецца А ў пачатку слова. Сапраўды, калі адкрыць слоўнік на літару А, мы ўбачым цэлую чараду відавочна замежных слоў: абажур, абат, абрэвіятура і т. д. У той жа час радавы носьбіт мовы ці наўрад палічыць гук і літару А „нярускімі“... Пры бліжэйшым разглядзе адзінымі спрадвечна рускімі словамі, пачынаючымі ай!

Для ўсіх, каго цікавяць пытанні мовазнаўства, у прыватнасці запазычанні, для тых, хто любіць даведвацца новае, а ўвогуле для шырокага кола чытачоў.