Навошта літаратура, калі яна не выратавала ні ад ГУЛАГу, ні ад СВА?

Мастак востра адчувае тое, што будзе. Чорны квадрат Малевіча - гэта ўбачанае ім будучыню, у якім была першая сусветная вайна, грамадзянская, ГУЛАГ.

Думаю, не я адзін адчуваю зараз Расію як чорны квадрат.

Рускай культуры, як сто гадоў таму, ламаюць хрыбет.

Літаратуры ў рэшце рэшт усё пойдзе на карысць, нават зламаны хрыбет. Без Калымы не было б «Калымскіх апавяданняў». Лёс пісьменнікаў літаратуры абыякавы, ёй важныя толькі тэксты. Тэксты будуць нараджацца, пакуль жывая мова.

Але навошта літаратура?