Чэслаў Мілаш — выбітны польскі паэт і інтэлектуал. Лепшы з яго раманаў быў напісаны на польскай мове, але ўпершыню выдадзены ў Францыі, бо ў Польшчы кнігі Мілаша былі забароненыя. Гэта раман пра дабро і зло, пра грэх і ласку, пра прадвызначэнне і свабоду. Гэта страчаны рай дзяцінства на беразе выдуманай ракі, гэта «пошукі рэальнасці, ачышчанай уцякаючым часам» (Ч. Мілаш).

Яго галоўны герой — alter ego аўтара — расце і пастаянна пераадольвае свае межы. Раман, несумненна, увайдзе ў шэраг кніг (ад Аксакова да Набокава), якія адкрываюць свет дзяцінства. На беларускую мову ён перакладзены ўпершыню.