«Час палітыкі» вядомага паэта і эсэіста, аўтара многіх паэтычных і празаічных кніг, уяўляе сабой зборнік яго выбраных эсэ, апублікаваных у інтэрнэт-выданні InLiberty.ru.

Сваю медыйную прозу Леў Рубінштэйн абазначае як «вопыт перыядычнай вытанчанай слоўнасці». Крытэрый, якім аўтар кіраваўся пры складанні зборніка, — ці зможа тэкст зажыць новым жыццём у новым і адказным кантэксце, кантэксце кнігі. Ацаніць яе цалкам — справа чытача.

Як і ў самай першай кнізе сваіх часопісных нарысаў «Выпадкі з мовы», якая выйшла ў выдавецтве Івана Лімбаха, у новым зборніку Леў Рубінштэйн надае пільную ўвагу словам, якія ствараюць або скажоныюць рэальнасць.

«У савецкія гады палітыка, або хутчэй тое, што гэтым словам называлася, навязвалася грамадзянам у абавязковым парадку. Яна прымала добра ўтрамбаваныя формы рэгулярных палітінфармацый, палітзаняткаў, адкрытых партыйных сходаў, а таксама бясконцай нагляднай агітацыі. Палітыка ў выглядзе плакатаў і маляўнічых лозунгаў, якія паведамлялі пра тое, што народ і партыя адзіныя, з рознай ступенню паспяховасці закрывала сабой дзіркі ў платах і няўклюдна маскіравала сумную абшарпанасць сацыяльнага жыцця.

І мы, канечне ж, як мага далей трымаліся ад гэтай «палітыкі», эмігруючы хто ў мастацтва, хто ў сяброўства і каханне. У нашы дні цалкам выразна заявіла пра сябе новая генерацыя палітызаваных маладых людзей, матываваных сваімі рашуча не супадаючымі з дзяржаўнымі ўяўленнямі пра справядлівасць і годнасць. І калі ў нашы дні можна гаварыць пра якую-небудзь надзею, то яна ў асноўным звязана менавіта з імі».