Наталі Земон Дэвіс — вядомы гісторык, ганаровы прафесар Прынстанскага ўніверсітэта, аўтар шматлікіх прац па культуры Новага часу. Яе знакамітая кніга "Дамы на абочыне" (1995) выводзіць на авансцэну трох еўрапейскіх жанчын XVII стагоддзя, вельмі розных па жыццёвым і інтэлектуальным досведзе, але падобных у сваёй выдатнасці, рашучасці і незалежнасці. Ні іудзейка Глікль бас Юда Лейб, ні каталічка Мары Гюяр дэль Энкарнасьён, ні пратэстантка Марыя Сібіла Мерыян не былі каралеўскімі або шляхетнымі асобамі. Хутчэй, яны жылі «на абочыне» еўрапейскага XVII стагоддзя, аднак іх дзённікі, лісты і дарожныя нататкі, сцвярджае Н. Дэвіс, даюць нам куды больш дакладнае ўяўленне аб раннім мадэрным часе, чым афіцыйная прыдворная гісторыя. Аўтар старанна рэканструюе жыццёвыя і творчыя стратэгіі гэтых жанчын: як у сілу розных культурных традыцый кожнай прыйшлося шукаць свой адказ на выклікі эпохі (замужжа, мацярынства, рэлігія, статус жанчыны ў грамадстве). Гэтая манаграфія-трыпціх апісвае поўны спектр магчымасцяў жаночай самарэалізацыі ў XVII стагоддзі, дасягнуць якой можна было толькі ўдалечыні ад уладных цэнтраў, на перыферыі еўрапейскай айкумены.