Зіма «без снега» - кніга аб пачатку вайны, аб ад'ездзе, аб разрыве каранёў і пераасэнсаванні савецкага мінулага; аб захаванні пачуцця ўласнай годнасці, аб вопыце эміграцыі і вывезенай з сабой далікатнай спадчыне; пра «экстрэмісцкае» каханне, жыццё ў розных краінах і ўсведамленне, што Чалавек — грамадзянін свету: «Я прабіраюся зараз праз час, які стаў, нібы кісель, — не таму, што я кажу пра даўно мінулае, а таму, што зноў вайна, — і мне здаецца, што ўвесь час — наогул, УСЕ час, — адзіны заварушыцца ў процілеглай. А дыхаць-то ў ім - няма чым. Вось хтосьці з нас - ці то я ў Вайнхайме цяпер, ці то дзед у Маскве ў самым пачатку стагоддзя, - штурхае, варочаецца. І мы чуем адзін аднаго.