Гэтыя вершы былі напісаны ў 2020 годзе. Месца, дзе яны былі напісаны, ляжыць у пагорках. Гэта азначала наяўнасць шырокай лініі гарызонту і вялікай колькасці паветра. А яшчэ там было шмат дрэў і птушак, былі бэлькі, сажалкі і роўнае, далёкае дыханне горада за гарызонтам. Змена оптыкі неяк прыводзіць да змены пісьма. Вось пра што ў асноўным кніга: як пейзажы фарміруюць нас, як дрэвы дадаюць нам вертыкальнасці, а азёры — глыбіні, як вясновая зеляніна вучыць нас аптымізму, а летнія рэкі вучаць нас шчодрасці. Простыя веды, якія дапамогуць вам ацаніць кожны голас, які вы чуеце раніцай.