Мы ведаем, чым усё скончыцца. Але што вызначае наша стаўленне да сваёй і чужой смерці? Гэтай праблеме прысвечана новая праца сацыяльнага антраполага Сяргея Махава.

Чаму мы аплакваем незнаёмых нам знакамітасцяў, а спрэчкі аб эўтаназіі па-ранейшаму не сціхаюць? Чаму трагічныя падзеі, як пажар у кемераўскім ТЦ, расколваюць сацыяльныя сеткі? Як у XXI стагоддзі змяняюцца нашы ўяўленні аб сыходзе блізкіх з жыцця і аб несмяротнасці?

Усе гэтыя пытанні ўплятаюцца ў гісторыю ідэй ад старажытных міфаў да сучасных тэхнаўтопій. Самы час паспрабаваць у іх разабрацца, бо калі мы гаворым пра смерць, насамрэч гаворка заўсёды ідзе пра жыццё.