Калі я толькі ўвайшоў на тэрыторыю псіхіятрычнага аддзялення, мяне ашаламіў крык. Лямант. «Дурдом!» - Гэта начальніца так адказвала на ўсе ўваходныя званкі.

З гэтага даволі экзатычнага пункту гледжання ён вельмі адкрыта расказвае пра тое, як уладкована расійская турма і турэмная медыцына: хто і дзеля чаго там працуе; хто і як сядзіць; хто і кіруючыся якімі прынцыпамі лечыць; хто і ад чаго лечыцца. Сімулянты і аператыўнікі, наркаманы і шызафрэнікі, санітары і педафілы: што ў літаральным сэнсе адбываецца ў галаве ва ўсіх гэтых аб'яднаных вельмі дзіўным і складаным месцам агульнага знаходжання людзей - пачынаючы з аўтара, які да фіналу выяўляе сябе пачварай і вырашае сысці з крымінальнай сістэмы.

Рэпутацыя псіхіятрычнага аддзялення ва ўстанове была неадназначнай. З аднаго боку, мы неслі адбітак "карнага органа", куды людзі трапляюць не па сваёй волі. З іншага - мы нярэдка палягчалі жыццё тым, каму яго палягчаць, на агульную думку, зусім не варта.