Новы раман Уладзіміра Сарокіна - гэта погляд на будучыню Еўропы, якое, нягледзячы на ​​ашаламляльныя перамены ў свеце і ўладкаванні чалавека, здаецца вельмі зразумелым і рэальным. Пазнавальнае і непазнавальнае мірна суседнічаюць на яркім габелене Новага сярэднявечча, населеным псагалаўцамі і кентаўрамі, маленькімі людзьмі і волатамі, крыжакамі і праваслаўнымі камуністамі. У бясконца розных вялікіх і малых народаў, зноўку ператасаваных і падзеленых на княствы, ханствы, рэспублікі і каралеўствы, ёсць, як і ў Сярэднія стагоддзі мінулага тысячагоддзя, адно агульнае - пошук абсалюту, царства Божага на зямлі. Толькі не да Царства прэсбітэрыя Іаана звернутыя цяпер позіркі тых, хто шукае, а да Рэспублікі Тэлурыі, да яе пакладаў чароўнага металу, які прыносіць шчасце.