Прадмет манаграфіі - жыццё і творчая дзейнасць мастака першай трэці XX стагоддзя Васіля Васільевіча Уладзімірава. Сувучнік Барыса Бугаева (Андрэя Белага) у гімназіі і Маскоўскім універсітэце, Уладзіміраў актыўна прысутнічаў у літаратурным асяроддзі младасімвалістаў, а ў сваёй мастацкай дзейнасці распрацоўваў тэмы і матывы, характэрныя для ранняга і спелага мадэрна. Гэты мастак - адзін з нямногіх сімвалістаў, якія працавалі выключна ў графіцы. Тэхнікам станковай графікі ён вучыўся ў Мюнхене, дзе на яго стыль моцна паўплываў Сэцэсіён. Пасля рэвалюцыі 1917 года мастак пераехаў у Петраград і правёў там апошняе дзесяцігоддзе свайго жыцця, супрацоўнічаючы ў асноўным з дзіцячымі выдавецтвамі. Спадчына мастака дастаткова разрозненая: у Дзяржаўным музеі выяўленчых мастацтваў імя А. С. Пушкіна і Рускім музеі захоўваецца станковая графіка канца 1900-х - пачатку 1910-х гадоў, у Валагодскай карціннай галерэі - у асноўным акварэлі канца 1800-х - пачатку 1900-х. Дзякуючы знаёмству са зборам сям'і мастака, які за апошнія гады, на жаль, рассеяўся па антыкварным рынку, аўтару ўдалося ўзнавіць эвалюцыю стылю мастака і разгледзець яго творчасць у кантэксце агульных тэндэнцый у рускім мастацтве першай трэці XX стагоддзя.