Кніга філосафа і сацыёлага Зыгмунта Баумана разглядае феномен свабоды ў яго сацыяльным вымярэнні — не як уласцівасць або здабытак чалавека, а як сацыяльнае стаўленне, якое звязвае яго з іншымі людзьмі, рознымі сацыяльнымі інстытутамі і грамадствам у цэлым.

Лічыцца, што свабода з'яўляецца натуральным і ўніверсальным станам чалавека, сацыяльныя навукі, як правіла, засяроджваюцца на феноменах несвабоды. Аднак, як паказвае Бауман, свабода таксама з'яўляецца прадуктам пэўнага грамадскага ладу. Таму яна падлягае як крытычнаму аналізу, так і гістарычнаму развіццю.