Праз стагоддзе пасля смерці венскі мастак Густаў Клімт (1862–1918) усё яшчэ здзіўляе сваёй непрыхаванай эротыкай, зіхатлівымі паверхнямі і мастацкімі эксперыментамі. Гэтая манаграфія сабрала ўсе асноўныя працы Клімта разам з аўтарытэтнымі каментарыямі па гісторыі мастацтва і прывілеяваным доступам да архіва мастака. З высакаякаснымі ілюстрацыямі, у тым ліку новымі фатаграфіямі знакамітага фрыза Стокле, кніга распавядае пра Клімта праз яго выдатную ролю ў сецэсіянісцкім руху 1897 года, яго шчырае адлюстраванне жаночага цела і яго бліскучы «залаты этап», калі сусальнае золата надавала зіхатлівы тон і тэкстуру такім любімым творам, як «Пацалунак» і «Партрэт Адэль Блох-Баўэр I», таксама вядомы як «Жанчына ў залатым». Праз светлыя развароты і старанна адабраныя дэталі манаграфія прасочвае рэпертуар японскіх, візантыйскіх і алегарычных стымулаў, якія фарміравалі плоскія перспектывы Клімта, яго сімвалічны слоўнік і яго мазаічныя тэкстуры. Абапіраючыся на сучасных крытыкаў і меркаванні, кніга таксама разглядае палярызаванае ўспрыманне карцін Клімта ў мастацкім свеце, а таксама яго ўласную стылістычную траекторыю. Ад яго пейзажнага жывапісу да эратычных прац і спрэчнай столі Вялікай залы Венскага ўніверсітэта мы бачым, як спалучэнне традыцый і смеласці ў Клімта падзяліла прэсу і грамадскасць — адны асуджалі яго як парнаграфа, іншыя ўслаўлялі яго як сучаснага майстра.