Развал СССР з'яўляецца гістарычным феноменам, прычыны якога не да канца ўсвядомлены нават праз дваццаць гадоў. Гэтая кніга аднаўляе гісторыю Перабудовы праз гісторыю маскоўскіх «нефармальных» палітычных клубаў — незалежных ад КПСС арганізацый, якія з'явіліся ў 1986-1987 гады.

Гістарычны сюжэт Перабудовы, разгледжаны праз дзейнасць такога пратаніста, як нефармальныя палітычныя клубы, прапануе сваю версію распаду савецкай сістэмы. Гэтая арыгінальная форма палітычнай актыўнасці ўзнікла ў акадэмічных колах, але хутка распаўсюдзілася за іх межамі. Яе спецыфіка складалася ў адмове ад класічнай стратэгіі франтальнай апазіцыі, уласцівай дысідэнцтву. Магчыма, менавіта таму яна і здолела пахіснуць асновы існаваўшай палітычнай сістэмы.

Нефармальныя клубы аказаліся важнымі і ўсё яшчэ мала вядомымі складнікамі Перабудовы. Яны ўдзельнічалі ў фарміраванні новай канкурэнтнай палітычнай прасторы, якая ўзнікла з 1987 года і кардынальна змянілася ў 1989 годзе пасля першых свабодных выбараў.

У аснове даследавання ляжаць архіўныя фонды клубаў (каля трыццаці арганізацый), шматлікія паглыбленыя інтэрв'ю з іх актывістамі, а таксама неапублікаваныя матэрыялы аднаго з маскоўскіх райкамаў КПСС, які павінен быў курыраваць дзейнасць гэтых клубаў.