Усе людзі непадобныя сябар на сябра. Гэты факт здаецца настолькі відавочным, што мы рэдка задумваемся, чаму гэта, уласна, так. Чаму хтосьці - сава, а хтосьці жаўрук, хтосьці кахае салодкае, а хтосьці горкае, адным падабаюцца мужчыны, іншым - жанчыны, а трэцім цесна ў звыклых гендэрных катэгорыях. Нейрабіёлаг Дэвід Ліндэн ацаніў ступень чалавечай разнастайнасці, вывучаючы анкеты на сайце знаёмстваў. Там, як аказалася, людзі асабліва ахвотна апісваюць свае асаблівасці - ад колеру валасоў да харчовых і сэксуальных пераваг, ад бытавых звычак да алергіі.

"Чаму людзі розныя" - гэта спроба апісаць у адной кнізе ўсе грані нашай унікальнасці. Ліндэн распавядае пра генетычную зменлівасць і ўплыў асяроддзя, ад нутробы да сталага веку, пра навучанне і індывідуальны досвед, пра імунітэт і хімічныя рэцэптары, з-за якіх на густ і колер сапраўды няма таварышаў. І хоць вы і так ніколі не сумняваліся ва ўласнай унікальнасці, вы ўсё роўна будзеце зачараваныя, даведаўшыся, наколькі складаны і непрадказальны быў шлях, які вам прыйшлося дзеля яе прайсці.

«Калі браты Джымы сустрэліся, яны не былі падобныя ні на выгляд, ні па характары. Тым не менш у чымсьці адзначалася і ашаламляльнае падабенства. Абодва браты працавалі ў праваахоўных органах, а ў вольны час цесляравалі і малявалі. У водпуск яны любілі ездзіць на сваіх "шэўрале" на пляж Пас-а-Грыль у Фларыдзе. У школе абодвум добра давалася матэматыка, але дрэнна правапіс. Абодва ажаніліся з жанчынамі з імем Лінда, а потым развяліся і ажаніліся з жанчынамі з імем Бэці. У абодвух былі сыны: Джэймс Алан Льюіс і Джэймс Алан Спрынглер. І, што выдатна, абодва мылі рукі і да, і пасля прыбіральні».

«Калі місісіпскі алігатар адкладае яйкі, эмбрыёны, якія развіваюцца пры сярэднім дыяпазоне тэмператур (32-34 ° С) стануць самцамі, а якія развіваюцца пры тэмпературах вышэй або ніжэй гэтага дыяпазону стануць самкамі. Няясна, ці выбірае самка алігатара месца для адкладвання яек такім чынам, каб вызначыць пол будучага нашчадства, і ці здольная яна змяніць выбар, каб усё нашчадства не стала самкамі ў выніку змены клімату».

«Збоі аўтабіяграфічнай памяці насамрэч не памылка, а карысная ўласцівасць. Каб памяць была карысная, яна павінна абнаўляцца і інтэгравацца з наступным досведам, нават калі ён змяняе ўспаміны аб першапачатковым падзеі. А значыць, карысна, каб успаміны былі пластычнымі, дык іх можна ўбудаваць у сучаснасць. У большасці выпадкаў агульныя ўспаміны, якія складаюцца са мноства паходаў на пляж, карысней для прыняцця будучых рашэнняў і паводзін, чым 50 асобных, дэталёвых і дакладных успамінаў аб пляжы. Страта дэталяў з прычыны паўтарэння дазваляе больш эфектыўна выкарыстоўваць абмежаваныя рэсурсы мозгу».

«Памідор змяшчае многія тысячы розных малекул. З іх дзесьці 450 дастаткова маленькія і лятучыя, каб апынуцца ў паветры, дзе мы зможам вымераць і ідэнтыфікаваць іх з дапамогай газавага храматографа. З гэтых лятучых малекул толькі 16 звязваюцца са спецыялізаванымі рэцэптарамі паху, да якіх падыходзяць нейроны нюхальных рэцэптараў, і дасягаюць парога ўспрымання».

Для каго
Для ўсіх, каго цікавіць генетыка і біялогія чалавека.