«Распазнаванні» (1955) — шэдэўр Уільяма Гэдзіса, які ўваходзіць у сучасны канон амерыканскай літаратуры XX стагоддзя і ўжо больш за паўстагоддзя пераасэнсоўваецца як твор паміж мадэрнізмам і постмадэрнізмам. Раман, які засвоіў у сабе лепшыя мастацкія прыёмы і той і іншай эпох. Гэтая дваістасць - ключ да рамана-маскараду, і адначасова яго праклён. У трох частках рамана (па колькасці створак трыпціха Гераніма Босха) расказана гісторыя Уайата Гвайна, сына кальвінісцкага святара з Новай Англіі, таленавітага мастака, які заключыў фаустаўскую здзелку — падрабляць палотны старых майстроў для нью-ёркскага арт-ашуканца Рэктана. Вакол гэтага сюжэтнага ядра разгортваецца складаная наратыўная сістэма, якая ахоплівае тры дзесяцігоддзі на трох кантынентах і звернутая да рэлігіі, алхіміі, вядзьмарства, гісторыі мастацтва, медыцыне, агіяграфіі, міфалогіі, антрапалогіі, астраноміі, метафізікі і іншым абласцям ведаў. Але выдатная эрудыцыя Гэдзіса, як ні парадаксальна, адштурхнула першых чытачоў «Распазнанняў», і толькі праз час гэты раман атрымаў заслужанае прызнанне. У 2022 годзе, да 100-годдзя з дня нараджэння Уільяма Гэдзіса, у серыі New York Book Review былі перавыдадзены ключавыя творы, а ва Універсітэце Вашынгтона ў Сэнт-Луісе адбылася вялікая канферэнцыя, прысвечаная творчасці аўтара. Уплыў, які аказаў Гэдзіс на сусветную літаратуру, яшчэ трэба асэнсаваць, але, па трапнай заўвазе Коўла Фішмана, «Уільям Гэдзіс, можа быць, не ваш каханы аўтар, але ён, верагодна, каханы аўтар вашага каханага аўтара».