Кніга літаратуразнаўца і пісьменніцы Ксеніі Галубовіч прысвечана творчасці паэта, эсэіста і багаслова Вольгі Аляксандраўны Седаковай. Артыкулы розных гадоў аб'яднаны ўнутранай тэмай: постмадэрн як магчымасць новага ўзвышанага. Для распрацоўкі гэтай тэмы аўтару давялося распрацаваць новыя падыходы да паэтычнага тэксту, тым больш што вершы Вольгі Седаковай з'яўляюцца магнітам, які непазбежна змяняе модус гаворкі пра паэзію пасля катастроф ХХ стагоддзя. Дэманстрацыя змены самога спосабу думаць пра паэзію ў святле тэкстаў Вольгі Седаковай, несумненна, уваходзіць у шэраг галоўных задач гэтай кнігі.

«Постмадэрн — гэта значыць тое, што пасля мадэрна, — у сваім мінімальным намаганні азначае: шмат з таго, што было, — ужо нельга, а ў сваім максімальным умове: можна ўсё, што было, — але па-іншаму. А як? Ды нейкім цудам — белым па белым. У выпадку Вольгі Седаковай, з маёй пункту гледжання, адбываецца цуд. Калі ж цуду не адбываецца, то мы сустракаемся з жорсткай, іранічнай і цвёрдай перашкодай на шляху любых вялікіх наратываў, некрытычных, сентыментальных пабудоў, масавых ідэалогій. А калі мы ў цуд трапім, то зможам знайсці адказ на той выклік, які кінуў нашай чалавечнасці дваццатае стагоддзе, мы зможам убачыць нейкую новую годнасць чалавека, яго новае прызначэнне».

Ксенія Галубовіч