Пасля сусветнай катастрофы Ной ачуўся на касмічным караблі, які нясе яго ў невядомасць. Каб захаваць розум і справіцца з адзінотай і смуткам, Ной стварыў самую апошнюю, канчатковую кнігу - і яна перад вамі.

У ёй – міфы, якія мы расказвалі. Мары, да якіх імкнуліся. Прыгажосць, якую стваралі. І тое, дзеля чаго варта было жыць. Ад гісторыі цывілізацый да забаў, ад рэлігій да сацсетак і адносін, ад маркетынгу і анатоміі да філасофіі, ад чарадзейных казак і да антыўтопій... У Ноя быў час, каб успомніць усё. Яго дзённік - гэта развітанне з чалавецтвам. Ці спроба яго захаваць?

«Дарагія Чужыя, не хачу думаць, што з людзьмі скончана — я вось, прынамсі, яшчэ ёсць. Дзякуючы мне вы дакладна даведаецеся, што выратавалі. А паколькі вы паднялі мяне промнем (ці што там у вас) прама з фарбамі і фламастэрамі, я яшчэ і намалюю, як яно было...»

Сотні дэталізаваных, яркіх ілюстрацый, лабірынт гісторый, загадак і культурных дасылак - як у тэксце, так і ў візуале. Каментары Лістапада - дасціпныя, інтэлектуальныя, поўныя гонару за дасягненні цывілізацыі - і ў той жа час гаркаты страты. Спалучаючы ў сабе дзённік, энцыклапедыю і кнігу па гісторыі і мастацтве, The Last Book становіцца гімнам чалавечаму духу.

Кніга стане сапраўдным фантастычным падарожжам праз час і прастору з нечаканым фіналам. Гэта не проста нататкі апошняга сведкі - гэта даніна павагі ўсяму чалавецтву.