У гэтым зборніку эсэ пісьменнік, крытык, паэт і мастак Джон Бёрджэр (1926–2017) разважае пра жахі сучасных войнаў, тэрарызм і прыроду ўсепаглынальнага адчаю. На старонках кнігі ён паказвае нам жыццё людзей, для якіх гэта пачуццё стала верным спадарожнікам — беднякоў і бежанцаў з Афганістана, Палестыны, Ірака, Сірыі — і прапануе падзяліць іх траур па аднятай сілай свабодзе.

Звяртаючыся да сюжэтаў фільмаў Паола Пазаліні, прац Фрэнсіса Бэкона, фотаздымкаў Ахлам Шіблі і Йіткі Ханзловай і ўспамінаючы «Глядзім на чужыя пакуты» Сьюзан Сонтаг, Бёрджэр аналізуе, як мастацтва, у якасці інструмента супраціву рэпрэсіўнай палітыцы, можа дапамагчы перамагчы боль, страх і нянавісць.