Праз 60 гадоў пасля публікацыі сваёй класічнай кнігі «Структурная трансфармацыя публічнай сферы» (1962) Юрген Хабермас, ключавая фігура ў сучаснай палітычнай філасофіі, зноў вяртаецца да гэтай тэмы. Працягваючы падкрэсліваць цэнтральную ролю публічнай сферы для палітычнага жыцця Захаду, Хабермас прасочвае істотныя змены, якія яна перажыла пад уздзеяннем лічбавых медыя і сацыяльных сетак.

У цэлым песімістычна ацэньваючы новую лічбавую трансфармацыю і канстатуючы дэградацыю публічнасці, філосаф, аднак, аналізуе і пазітыўныя тэндэнцыі, а таксама адказвае на шматбаковую крытыку. Падводзячы своеасаблівы вынік сваім працам у галіне палітычнай тэорыі і сацыялогіі, аўтар прыходзіць да высновы, што заходнія рэжымы не могуць сур'ёзна прэтэндаваць на саманазву «дэмакратыі» без рэальнага ўключэння грамадзян у дыскусію аб тым, што датычыцца кожнага члена грамадства.

Юрген Хабермас (нар. 1929) — палітычны філосаф, ганаровы прафесар Франкфурцкага ўніверсітэта, адзін з найбольш значных прадстаўнікоў другога пакалення Франкфурцкай школы.