Дэвід Кішык — прафесар бостанскага Эмерсан-каледжа, вядомы сярод іншага сваімі досведамі ў галіне fictional philosophy, адпраўной кропкай якіх служыць «альтэрнатыўны факт», тое, што магло б здарыцца, калі б…

У кнізе "Манхэтэнскі праект. Тэорыя горада" такім «фактам» становіцца паспяховы ўцёк Вальтэра Беньяміна ў ЗША, дзе яго знакаміты праект "Пасажы", прысвечаны Парыжу — сталіцы XIX стагоддзя, атрымлівае працяг на матэрыяле Нью-Ёрка 1940–1980-х гадоў. Праз адчувальную беньямінаўскую оптыку мы назіраем, як бетонныя вуліцы і хмарачосы, графіці і прыгарадныя мары, людзі-бутэрброды і бяздомныя, «геніі месца» — Вудзі Ален, Роберт Мозес, Энды Уорхал, Рэм Колхас, Ханна Арэнт, Джэйн Джэйкабс, Джозэф Гулд — складаюцца ў ментальную карту сталіцы ХХ стагоддзя, Нью-Ёрка.

З дапамогай трох восяў — рэальнасць/фантазія, палітыка/эканоміка, рай/пекла — на якіх знойдзецца месца любым элементам вялікага горада, Кішык складае сваю нью-ёркскую «фікшн»-філасофію і падбірае метафары сучаснасці другой трэці ХХ стагоддзя, намацваючы ў «хаатычным і фрагментарным урбаністычным хэпэнінгу» маніфест урбаністычнай рэвалюцыі.